آلبوم عکس وخاطرات پارسا

عزیز دلم وجود تو غم واندوه رو از خونه ما برده پدرم با دیدن تو خیلی روحیه اش تغییر کرد و  نسبت به روزهای اولی که اومده  بودن خیلی سر حال تر شده بود و هر روز با لبخندهای تو زندگی بهتر میشد خاله رویا و مامان سیمین یک روز در میون بابایی رو برای رادیوتراپی بیمارستان میبردن و بابایی به خاطر دارو ها دوست نداشت تو رو بغل کنه که خدایی نکرده اسیبی به شما نرسه و جالب اینکه با وجودی که شما 50 روز از به دنیا اومدنت گذشته بود ولی خیلی ابراز و احساسات برای بابایی به خرج میدادی وواقعا دوستش داشتی اینم چندتا عکس           ...

عزیز دلم روز اول به دنیا اومدنت شما خیلی اقا بودی و اصلا  گریه نمیکردی و من همش تلاش میکردم که به شما شیر بدم ولی وقتی که شب شد خیلی گریه کردی و تا صبح نخوابیدی  ظاهرا خیلی گرسنه بودی وشیر من برات کافی نبود تا 5 صبح گریه کردی ودر شرایطی که من هم بخیه هام درد میکرد وهم از لحاظ مزاجی خیلی بهم ریخته بودم تلاش میکردم تو رو اروم کنم ولی فایده نداشت ساعت 5 یکی از نرسها رو صدا کردم وتو رو بردن ظاهرا به شما شیر خشک داده بودن وشما تخت خوابیدی ساعت 9 دوباره شما رو اوردن پیش من ولی همچنان خواب بودی بابایی کارایی ترخیص رو انجام داد ومادر جون وخاله رویا اومدن  وبا هم رفتیم خونه البته همه واکسنهایت رو هم زدن وقتی رسیدیم خونه بابایی جلویی پا...

عزیزم از این ماه من مجبور شدم به صورت پارت تایم (3 روز در هفته ) برم سر کار وخیلی برای من سخت بود البته به خاطر شوکی که به من وارد شده بود من شیر نداشتم و شما شیر خشک میخوردی و زحمت نگهداری شما رو با اون شرایط سختی که مامان سیمین و خاله رویا داشتن به گردن گرفتن اینم عکسها     ...

عزیز دلم تو این ماه مهمترین و سخت ترین کاری که انجام دادم این بود که شما رو در تاریخ 91/4/10  توسط آقایی دکتر حامد اخوی زادگان (متخصص ارولوژی) ساعت 17 بعدازظهر در کلینیک ختنه کردیم فقط موقعی که بی حسی میزدن شما یکمی گریه کردی و بعداز ختنه چون بی حس بودی وقتی از اتاق عمل آوردن وتحویل من دادن شما همش به من میخندیدی  من به همراه عمه شهره شما رو بردیم ختنه کنیم و بابا مهدی بیرون در ایستاد وطاقت درد کشیدن شما رو نداشت بعد از یک ساعت که از ختنه شما گذشته بود و اثر بی حی رفته بود شما بی وقفه گریه کردی وتا صبح به گریه ادامه دادی و حاضر نبودی جیش کنی و تا دو روز درد شدید داشتی یک هفته بعد از ختنه ما راهی شمال شدیم و به محض اینکه به شمال رسی...

عزیزم تو این ماه من غذایی کمکی برای شما رو شروع کردم  اول فرنی بعد حریره ودراخر سوپ که شما سوپ رو از همه بیشتر دوست داشتی تو روروئک سواری تازه داشتی حرفه ای میشدی   آتلیه خونگی مامان             ...

عزیز دلم شهریور ماه ماه پر فراز و نشیبی برای ما بود اولین مناسبت تو این ماه 6 سالگرد ازدواج من و بابا بود که روز سوم شهریور ما جشن کوچیک و خانوادگی گرفتیم  بعدشم رو کیک شمع 6 گذاشتیم و ماه گرد تولد شما رو هم گرفتیم 25 شهریور قرار بود پسر خاله بزرگت که قرار تو در اینده بهش دایی بگی عروسی بکنه و ما همه دنبال تدارکات عروسی بودیم وحسابی سرمون شلوغ بود در ضمن خاله آزیتا هم قرار بود از امریکا برای دیدن بابایی و عروسی احسان بیاد و همه خوشحال و خندون بودیم عروسی روز شنبه بود وخاله ازیتا روز 4 شنبه به ایران میرسید ولی از روز شنبه بابایی تقی خیلی بیحال وبی رمق شده بود روز سه شنبه تاریخ 1391/6/21 من از ارایشگاه برای درست کردن ناخنم و هایلایت موه...

پسر عزیزم تاریخ 20 اسفند تخت و کمد سیسمونی شما رو اوردن ومن شروع کردم به چیدن اتاق  شما البته پسر خاله ات احسان و ساناز جون استیکرهای اتاقت رو چسبوندن و واقعا دست مامان سیمین و بابایی درد نکنه بابت سیسمونی عکس لباسها وسایر وسایل رو نذاشتم چون خیلی طولانی میشد ولی همه لباسها رو از امریکا برایت خریدند     ...

عکس بیمارستان ...

عزیزم امسال آخرین سالی هست که من وبابا دو تایی سال رو تحویل میکنیم البته بابا از مادر جون وپدر جون خواسته که برای سال نو پیش ما باشن که اگه من دردم گرفت دست تنها نباشیم اما مادر جون گفته بود که روز 2 فروردین تهران میان ولی نشد چون پدر جون در 15 اسفند قلبش درد گرفت وبرای چکاپ اومدن تهران متاسفانه یکی از رگهای قلبش 80% گرفتگی داشت ومجبور شد استنت بذارن وبه همین جهت از 15 اسفند پیش ما بودن من با خانم دکترم آخرین قرار رو برای 3 فروردین جهت معاینه گذاشتم وقتی برای معاینه رفتم دکتر گفت فشارم بالا است واگه صبر کنیم برای طبیعی ممکنه که نتونیم وبهتره که زودتر سزارین بشم با وجودی که اصلا دوست نداشتم که سزارین بشم ولی به خاطر شرایطم قبول کردم وقر...

عزیزم دلم در هفته 11 بارداری برای اولین بار سونوگرافی انجام دادم البته این سونو جهت غربالگری بود ودر همون هفته مشخص شد که شما پسر هستید تا ماه 5 بارداری یعنی 20 هفته من هر روز سر کار میرفتم وبرعکس همه خانم های باردار خیلی سرحال و زبر و زرنگ شده بودم ویه لحظه رو صندلی بند نمیشدم اصلا هم در دوران بارداری ویار نداشتم هفته 20 برای سونو سه ماهه دوم غربالگری رفتم واونجا مشخص شد که دهانه رحمم باز هست واحتمال زایمان زودرس برای من هست به همین جهت من مجبور شدم که عمل سرکلاژ انجام بدهم و دیگه سر کار نرم وتبدیل به استراحت مطلق شد برای من دوران سختی بود چون از یه طرف عادت به خونه ماندن نداشتم واز طرفی مامان سیمین وبابایی تقی بخاطر گرین کارتشون مج...